اختیار خرید (Call option)

بازار اختیارات

بازار اختیارات : معامله گران نفتی به خوبی دریافته ­اند که انعطاف­ پذیری اختیارات (Options) در مقایسه با آتی­ها به مراتب بیشتر است و لذا بهتر می­تواند ریسک ناشی از نوسانات نامطلوب قیمت نفت را پوشش دهد. معاملات اختیار در بازار نفت خام عملاً از 14 نوامبر 1986 در بورس نایمکس به واسطۀ دریافت مجوزی از کمیسیون معاملۀ آتی­های کالا (CFTC) که کمیسیونی مستقل برای تنظیم بازار معاملات کالا در آمریکا می­باشد، آغاز شد.

حق اختیار خرید تا حدی شبیه به حق بیمه است بدین معنی که خریدار مبلغی را به فروشنده می­پردازد و این حق را بدست می­آورد که بتواند با توجه به اوضاع و احوال بازار تصمیم نهایی را اتخاذ کند. در واقع، خریدار با این معامله خود را در قبال نوسانات نامطلوب قیمت بیمه کرده است. مبلغ پرداختی در واقع «حق امتیاز» اختیار معامله و یا به عبارت دیگر «قیمت اختیار» است.

بنابراین «اختیار» در واقع قرارداد یا سندی است که دارنده یا «خریدار (Long)» می­تواند در قبال پرداخت قیمت اختیار به صادرکننده یا «فروشنده (Short)» این حق را بدست آورد که دارایی پایۀ قرارداد را با «قیمت توافقی» یا «قیمت اجرایی» تا تاریخ معین و اصطلاحاً «تاریخ انقضاء» یا «سررسید اختیار معامله» و یا قبل از آن، از صادرکننده این قرارداد بخرد یا به او بفروشد بدون آنکه متعهد به این خرید یا فروش باشد.

بنابراین مهم­ترین نکته در اختیارات آن است که دارندۀ اختیار «حق» دارد که قرارداد را به اجرا بگذارد، اما اگر وضعیت بازار چنان باشد که اجرا نکردن قرارداد به نفع خریدار تمام شود، هیچ تعهدی بر اجرا نیست و خریدار می­تواند قرارداد را نادیده بگیرد. حداکثر زیان خریدار اختیار مبلغی است که بابت حق امتیاز (Premium) یعنی قیمت اختیار پرداخته در حالی که سود خریدار تابع تغییرات قیمت در بازار است به نحوی که با تغییرات مطلوب قیمت، سود زیادی نصیب خریدار خواهد شد.

برخلاف خریدار اختیار که هیچگونه تعهدی در قبال قرارداد ندارد، فروش اختیار برای فروشنده تعهدآور است بدین معنی که فروشنده متعهد می­شود هرگاه خریدار تصمیم بگیرد از حق خود استفاده کند و قرارداد را به اجرا بگذارد، باید به مفاد آن عمل نماید؛ یعنی دارایی پایه را به قیمت مندرج در قرارداد یعنی قیمت توافقی و بدون توجه به قیمت­های جاری در بازار به خریدار بفروشد. تنها سودی که فروشندۀ اختیار می­تواند بدست آورد همان حق امتیاز یا قیمت اختیار است که خریدار پرداخته است در حالی که زیان فروشنده تابع وضعیت قیمت بازار است و در مواردی این زیان ممکن است بسیار سنگین باشد.

بنابراین تفاوت عمده بین قرارداد اختیار با قرارداد آتی­ ها آن است که تعهدات ایجاد شده برای خریدار و فرشندۀ آتی­ها متقارن است بدین معنی که طرفین قرارداد باید علیرغم سودآوری یا زیان­دهی، به تعدات خود در قبال قرارداد عمل کنند. خریدار اختیار فقط هنگامی قرارداد را به اجرا می­گذارد که از این کار سودی عاید او شود، اما فروشنده قرارداد هیچ انتخابی جز اجرای تعهدات خویش ندارد. بنابراین ریسک معاملات در بازار اختیارات نامتقارن است. بدین سبب برای جبران این ریسک نامتقارن، خریدار باید مبلغی به فروشنده بپردازد که همان حق امتیاز است تا بدین وسیله فروشنده بتواند خود را در قبال این ریسک پوشش دهد.

به طور کلی اختیارات را می­توان به دو دسته تقسیم کرد: «اختیار خرید (Call Option)» و «اختیار فروش (Put Option)». اختیار خرید و اختیار فروش را می­توان به سه حالت اروپایی، آمریکایی و آتلانتیک تقسیم کرد. «اختیار اروپایی» فقط در تاریخ سررسید قابل اجراست در حالی که «اختیار آمریکایی» را هر زمان قبل از تاریخ سررسید و یا در تاریخ سررسید می­توان اجرا کرد. «اختیارهای آتلانتیک» یا «اختیارهای با زمان اجرای محدود» و یا «اختیارهای شبهه آمریکایی» به این معناست که قبل از انقضای اختیار، فقط در تاریخ معینی خریدار می­تواند آن را به اجرا بگذارد.

تقسیم­ بندی اختیار به آمریکایی و اروپایی ربطی به موقعیت جغرافیایی ندارد و صرفاً زمان­بندی اجرای اختیار را بیان می­کند. اختیارهای انرژی، شامل اختیارات نفت خام و فرآورده­ ها معمولاً از نوع آمریکایی است، یعنی خریدار می­تواند اختیار را در هر روز کاری در خلال مدت قرارداد به اجرا بگذارد.

در تقسیم­ بندی دیگری برای اختیارات، آنها را به دو گروه قابل معامله در «بورس­های رسمی» و قابل معامله «در خارج از بورس» یا OTC تقسیم می­کنند. معامله­ گران اصلی اختیارات در خارج از بورس اکثراً بانک­های تجاری و بانک­های سرمایه­ گذاری هستند. امتیاز اصلی بازار اختیارات در خارج از بورس این است که می­توان در این بازارها قرارداد اختیار را بر حسب درخواست مشتری و متناسب با نیازهای وی تنظیم کرد.

منبع: درخشان، مسعود، «مشتقات و مدیریت ریسک در بازارهای نفت»، مؤسسۀمطالعات بین­المللی انرژی، چاپ دوم، 1390، فصل چهارم: بازار اختیارات، ص 197-204

دادن اختیار خرید و فروش سهام در بورس چیست؟

در تعریف فنی اختیار خرید (Call Option) و اختیار فروش (Put Option) یا در کل اختیار معامله (Option) یک ابزار مشتقه در بازارهای مالی است که اختیار خرید یا اختیار فروش یک دارایی مشخص را به خریدار قرارداد اختیار خرید یا خریدار اختیار فروش می‌دهد.

صدای ایران - یکی از ابزارهایی که در روزهای پرتلاطم بازار می‌تواند نوعی بیمه برای معامله‌گران باشد، قرارداد اختیار خرید و اختیار فروش است. در روزهای اخیر هم در جهت افزایش اعتماد معامله‌گران حقیقی به بازار بورس، این قراردادها توجه زیادی را جلب کرده‌اند.

تعریف اختیار خرید و اختیار فروش
در تعریف فنی اختیار خرید (Call Option) و اختیار خرید (Call option) اختیار فروش (Put Option) یا در کل اختیار معامله (Option) یک ابزار مشتقه در بازارهای مالی است که اختیار خرید یا اختیار فروش یک دارایی مشخص را به خریدار قرارداد اختیار خرید یا خریدار اختیار فروش می‌دهد.

اما درک این تعریف فنی خصوصا برای کسانی که در بازار سهام تازه وارد هستند اختیار خرید (Call option) سخت است. پس بگذارید با یک مثال جلو برویم.

اختیار فروش سهم فملی
در حال حاضر یعنی ۷ مهر سال ۹۹ قیمت سهم فملی 2920 تومان است. می‌دانیم که بازار در حال حاضر روند منفی اختیار خرید (Call option) دارد و همین قیمت هم در کف قیمت امروز است و 96 میلیون صف فروش پشت آن وجود اختیار خرید (Call option) اختیار خرید (Call option) دارد.

کمابیش همه می‌دانیم که اصلاح فعلی بازار تمام می‌شود و احتمالا در چند ماه آینده شاهد رشد بازار باشم. طبق محاسبات و تحلیل‌های ما هم همین سهم فملی می‌تواند قبل از عید سال ۱۴۰۰ مثلا تا ۴ هزار تومان رشد کند.

اما بازار منفی است. با اینکه می‌دانیم بازار رشد می‌کند و تحلیل‌های ما هم نشان می‌دهد که سهم فملی تا ۴ هزار تومان رشد می‌کند اما کمی شک هم نداریم؛ زیرا تحلیل‌های تکنیکال در بهترین حالت تا ۸۰ درصد دقت دارند و تحلیل‌های بنیادی با اینکه مطمئن‌تر هستند، اما ترسیم یک خط زمانی در‌ آن‌ها کار راحتی نیست. مگر در حالتی که شما بخواهید سرمایه‌گذاری طولانی‌مدت چندساله انجام دهید.

در این حالت یک اطلاعیه عرضه اوراق اختیار فروش فملی منتشر می‌شود. سررسید این اوراق ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ و قیمت تضمینی خرید فملی نیز در آن ۴ هزار تومان است.

هر قرارداد اختیار فروش فملی تضمین‌کننده خرید ۱۰۰۰ سهم است و برای خرید آن نیز شما باید به ازای هر سهم ۱۰۰ تومان پول پرداخت کنید.

بورس تهران
شما ۲ برگه قرارداد اختیار فروش فملی معادل اختیار فروش ۲۰۰۰ هزار سهم را می‌خرید. برای خرید این دوبرگه مبلغ ۲۰۰ هزار تومان نیز پرداخت می‌کنید. از آن‌سو از بازار سهام ۲۰۰۰ سهم خود فملی را هم می‌خرید. ارزش خرید شما با احتساب قیمت 2920 تومانی هر سهم، برابر ۵ میلیون و ۸۴۰ هزار تومان می‌شود.

در برگه اختیار فروش، فروشنده این اوراق (الکترونیکی) حق اختیار فروش سهم فملی در تاریخ ۱۵ فروردین ۹۹ را با قیمت ۴ هزار تومان به ازای هر سهم به شما داده است. شما می‌توانید از این حق خود استفاده بکنید یا نکنید. برگه اختیار فروش است و اختیار فروش دست شما است.

مطالعه بیشتر:
۵ سوگیری شناختی که بر معاملات بازار سهام اثر می‌گذارند
حال فرض کنید به تاریخ ۱۵ فرودین ۱۴۰۰ که سررسید این قرارداد اختیار فروش است رسیده‌ایم. چند اتفاق می‌تواند رخ دهد.

۱- قیمت سهم فملی کمتر از ۴ هزار تومان است
مثلا در این تاریخ قیمت سهم فملی ۳۷۰۰ تومان است. در این حالت شما می‌توانید از اختیار فروش خود استفاده کنید. فروشنده این قرارداد اختیار فروش نیز طبق این قرارداد باید سهم فملی را در این تاریخ با قیمت ۴ هزار تومان از شما بخرد.

در این حالت شما با سرمایه‌گذاری ۶ میلیون و ۴۰ هزار تومان، به سود ۱ میلیون و ۹۶۰ هزارتومانی رسیده‌اید؛ یعنی ۳۳ درصد سود کرده‌اید.

۲- قیمت سهم فملی بیشتر از ۴ هزار تومان است
فرض کنید در تاریخ سررسید قرارداد اختیار فروش، قیمت سهم فملی ۴۵۰۰ تومان است. در این حالت شما ۲۰۰۰ هزار سهم خود را می‌فروشید و ۲ میلیون و ۹۶۰ هزار تومان معادل ۴۹ درصد سود می‌کنید.

قرارداد اختیار فروش (put option) و قرارداد اختیار معامله (call option) – ارز دیجیتال

خبر " قرارداد اختیار فروش (put option) و قرارداد اختیار معامله (call option) – ارز دیجیتال از منبع ارز دیجیتال " با موضوع CryptoNews-ارز دیجیتال در تاریخ ۱۳۹۷/۰۲/۱۹ منتشر شد.

قرارداد اختیار فروش (put option) ابزاری در بازار بورس است که به دارنده حق می دهد مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت توافقی در یک اختیار خرید (Call option) دوره زمانی مشخص بفروشد. اختیار فروش دارای ارزش است. خریدار اختیار فروش، انتظار دارد که قیمت سهم کاهش یابد. به عبارت دیگر دارنده اختیار فروش زمانی سود […]

قرارداد اختیار فروش (put option) و قرارداد اختیار معامله (call option)Reviewed by ثریا نیل درار on May 10Rating: 5.0قرارداد اختیار فروش (put option) ابزاری در بازار بورس است که به دارنده حق می دهد مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت توافقی در یک دوره زمانی مشخص بفروشد. اختیار فروش دارای ارزش است. خریدار اختیار فروش، انتظار دارد که قیمت سهم کاهش یابد. به عبارت دیگر دارنده اختیار فروش زمانی سود می کند که قیمت سهم کاهش یابد.قرارداد اختیار معامله (call option) قراردادی است بین خریدار و فروشنده، به نحوی که خریدار از فروشنده اختیار معامله، حق خرید یا فروش یک دارایی را با یک قیمت معین خریداری می کند. خریدار نیز به فروشنده مبلغی تحت عنوان حق شرط پرداخت می کند که در واقع همان قیمت اختیار معامله می باشد. اختیار معامله مدت معینی دارد و نرخ خرید یا فروش یک قرارداد اختیار، بر اساس رقابت در بورس تعیین می شود.در قرارداد اختیار معامله خریدار به امید افزایش قیمت قرارداد را خریداری می کند، ولی در قرارداد اختیار فروش خریدار پیش بینی می کند که قیمت در آینده کاهش خواهد یافت.

کریپتو هگزا سایت بازنشر خبری است و در قبال محتوای اخبار نشر شده هیچ مسولیتی ندارد.

جدیدترین اخبار ارزهای رمزگذاری شده در حوزه CryptoNews-ارز دیجیتال، نشر خبر " قرارداد اختیار فروش (put option) و قرارداد اختیار معامله (call option) – ارز دیجیتال از منبع ارز دیجیتال. "